Podręcznik serwisowy i referencyjny C Cor Na15t Series

Podręcznik serwisowy i referencyjny C Cor Na15t Series to kompleksowy zbiór informacji o konfiguracji, konserwacji i naprawianiu systemów Na15t Series. Książka zawiera szczegółowe informacje na temat konfiguracji systemu, instalacji i konserwacji urządzeń peryferyjnych, a także wykonywania czynności naprawczych i diagnostycznych. Podręcznik oferuje kompleksowe informacje na temat konfiguracji wszystkich systemów C Cor Na15t Series, w tym instrukcje dotyczące uruchamiania systemu, tworzenia kopii zapasowych, konfigurowania zabezpieczeń i przywracania systemu do wcześniejszej wersji. Podręcznik zawiera również informacje na temat wykorzystania narzędzi diagnostycznych i wsparcia technicznego, dzięki czemu można łatwo rozwiązywać problemy z systemem.

Ostatnia aktualizacja: Podręcznik serwisowy i referencyjny C Cor Na15t Series

Z Wikibooks, biblioteki wolnych podręczników.

Czym jest referencja? [edytuj]

Referencja w swym działaniu przypomina wskaźniki. Różnica polega jednak na tym, że do referencji można przypisać adres tylko raz, a jej dalsze używanie niczym się nie różni od używania zwykłej zmiennej. Operacje jakie wykona się na zmiennej referencyjnej, zostaną odzwierciedlone na zmiennej zwykłej, z której pobrano adres.

Można by pokusić się o stwierdzenie, że:

Deklaracja referencji[edytuj]

Referencje deklaruje się jak zmienne z podaniem znaku &:

Taki zapis byłby możliwy w liście argumentów funkcji, jednak w ciele funkcji referencja musi być od razu zainicjalizowana. Zapisujemy do niej adres innej zmiennej (robi się to trochę inaczej niż w wypadku wskaźników):

TypDanych & referencja = innaZmienna;

Od tej pory można używać obu tych zmiennych zamiennie.
Poniższe przypisania dadzą więc ten sam efekt:

innaZmienna = 9;referencja = 9;
Zobaczmy działanie referencji na konkretnym przykładzie:
int i = 0;int &ref_i = i;cout << i; // wypisuje 0ref_i = 1;cout << i; // wypisuje 1cout << ref_i; // wypisuje 1
Porównajmy to z sytuacją, gdybyśmy użyli wskaźników:
int i=0;int *wsk_i=&i;*wsk_i = 1;cout << *wsk_i; // wypisuje 1
Zauważmy, o ile wygodniejsze jest użycie referencji. Nie musimy ani pobierać adresu zmiennej (&i) by przypisać go do referencji ani też używać gwiazdki by dostać wskazywaną wartość.
Jeszcze jedną różnicą ze wskaźnikami jest ograniczenie, że referencji po przypisaniu nie można przestawić na inną zmienną. Referencja musi też być zainicjalizowana w momencie utworzenia:
int a, b;int *wsk_a = &a,  *wsk_b = &b;int &ref_a = a,  &ref_b = b;int &ref_c; // kompilator nie zezwoli na to - referencja niezainicjalizowanawsk_b = &a; // okref_b = &a; // tak się nie da
Przykład przypomina też, że analogicznie jak w przypadku wskaźników znak & nie łączy się z typem tylko ze zmienną i przy deklarowaniu kilku referencji na raz trzeba wstawiać & przed każdą z nich:
int &ref_x = x,  &ref_y = y; // referencjechar *wsk_1,  *wsk2; // wskazniki
Stałe referencje[edytuj]
Możliwe jest zadeklarowanie referencji do obiektów stałych - wtedy obiektu, do którego odnosi się referencja nie będzie można zmienić.const int &ref_i = i;cout << ref_i; // wypisze 0ref_i = 1; // kompilator nie pozwoli na to i zgłosi błąd
Powody, dla jakich możemy chcieć używać stałych referencji są analogiczne jak dla stałych wskaźników.
Przekazywanie argumentów przez referencję[edytuj]
Aby w C zmodyfikować parametr przekazywany do funkcji, musieliśmy używać wskaźników. C++ proponuje bezpieczniejszą i wygodniejszą w użyciu metodę - przekazywanie przez referencję.
Różnica między przekazywaniem przez referencję a przekazywaniem przez wskaźnik jest taka jaka miedzy referencjami i wskaźnikami, nie ma tu żadnej rewolucji. Przykład zastosowania pokazany jest poniżej:
void nie_zwieksz (int i){ ++i; // tak naprawdę funkcja nie robi nic, bo zmieniona zostaje tylko lokalna kopia}void zwieksz_c (int *i) ++(*i); // ta funkcja jest napisana w stylu Cvoid zwieksz_cpp (int& i) ++i; // ta funkcja wykorzystuje możliwości C++int main () int a = 0,  b = 0,  c = 0; nie_zwieksz (a); zwieksz_c (&b); zwieksz_cpp (c); cout << a << " " << b << " " << c;  // wypisze "0 1 1" return 0;
O chrześcijańskich korzeniach Polski 
2022-06-15 
Zachęcamy do zapoznania się z filmem edukacyjnym pt. „O chrześcijańskich korzeniach Polski”. W materiale, przeznaczonym dla wszystkich etapów edukacyjnych, uczniowie mają okazję poznać tajemniczego rycerza Jaksę, który wziął udział w jednej z wypraw krzyżowych do Ziemi Świętej. Dzięki jego staraniom w Miechowie został wybudowany kościół, z czasem nazywany „Polską Jerozolimą”. 
Model zawiera część diagnostyczną, opisującą sytuację osób starszych w czasie pandemii, bazując na polskich i międzynarodowych badaniach, wybranych wynikach badań diagnostycznych, oraz przedstawia rozwiązania w postaci działań pilotażowych wraz z ich wdrożeniem, a także rekomenduje formy promocji działań w społeczności lokalnej, a następnie na forum ogólnopolskim.